มาร์ช-จุฑาวุฒิ ภัทรกำพลไชน่าทาวน์ ชะช่าลุงรงค์-จาตุรงค์ พลบูรณ์าเล็ก-ธีรเดช เมธาวรายุทธมิ้นท์-รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตรภาพยนตร์

It appears like you ended up misusing this function by heading too rapidly. You’ve been quickly blocked from utilizing it.

ส่วนพาร์ททางด้านการแสดงนั้น ถึงตัวหนังเรื่องนี้จะชูโรงความโดดเด่นให้ "อาเล็ก ธีรเดช" กับ "มิ้นท์ รัญชน์รวี" เป็นคู่พระนางตัวนำ แต่น่าเสียดายที่รูปร่างและการดีไซน์บทบาทของพวกเขาในหนังเรื่องนี้ค่อนข้างไร้เสน่ห์ แทบจะไม่สามารถขับตัวละครของพวกเขาออกมาได้ นอกจากจะเป็นเพียงการแสดงสวมบทบาทนั้น ๆ ในจบไป

นพดล ทรงแสง (จิ้ม ชวนชื่น) รับบท เซียนแปะ

กล่าวคือภาพยนตร์ค่อนข้างมีเส้นเรื่องที่อยากนำเสนออยู่หลายเรื่องพอสมควร ทั้งเส้นเรื่องหลักของกี้ที่จู่ๆ ก็ย้อนเวลากลับมาเจอบรรพบุรุษของตัวเอง จนต้องเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งระหว่างพรรคกระทิงซู่และพรรคกิเลนซิ่ง ขณะเดียวกันก็มีเรื่องมิตรภาพของอาคุ้งและอาไถ่ ปมปัญหาของอาคุ้งและครอบครัว ไปจนถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอาคุ้งและเหล่าม่า 

Your browser isn’t supported any more. Update it to get the greatest YouTube practical experience and our latest attributes. Learn more

It looks like you had been ไชน่าทาวน์ชะช่า misusing this function by heading far too speedy. You’ve been quickly blocked from using it.

รีวิวหนัง "ไชน่าทาวน์ ชะช่า" มะรุมมะตุ้มทะลุมิติสู่ยุคอั้งยี่ ขำขันแบบตลกคาเฟ่

แต่ที่ค่อนข้างใช้ได้และต้องชื่นชมก็คงจะเป็นงานคอสตูม ที่ถือว่าเก็บรายละเอียดความเป็นไทย-จีนในยุคสมัยนั้นได้น่าพอใจ ถึงอาจจะไม่ได้เป็นงานเสื้อผ้าที่ละเอียดยิบอะไรขนาดนั้น แต่ต้องยอมรับว่าเสื้อผ้าหน้าผมของนักแสดงในพาร์ทย้อนอดีต มีส่วนช่วยในการเซ็ตไทม์ไลน์ของหนังให้ดูมีความสมจริงได้ดีอยู่ในระดับที่พึงพอใจ

ระหว่างรอหนังก็มาฟังเพลงประกอบภาพยนต์ไชน่าทาวน์ ชะช่าไปก่อน เพลง น้ำตา ของ ปรีชา ปัดภัย กับ กระต่าย พรรณนิภา ร้องเอาไว้ได้อย่างบาดลึกไปในหัวใจ และการแสดงของบักเซียงที่ร้องไห้ซะแทบตาย กับผีใบข้าวที่ออกมาเต้นเฉย เหมือนจะฮา แต่ไปทางหลอนมากกว่า หวังว่าหนังไชน่าทาวน์ ชะช่าถ่ายทำได้อย่างราบรื่นออกผลงานมาได้อย่างไวรอติดตามชมอยู่แน่นอนครับ

หนังสนุกดูแลชวนอมอยิ้ม และยังมี “อีสานซอมบี้”

เปิดรายชื่อคณะกรรมการตำรวจฯ ชี้ชะตา ‘พล.ต.อ. สุรเชษฐ์’ พ้นราชการตำรวจ

███████████████████ஜ۩۞۩ஜ███████████████████

ก่อนจะเริ่มละเลงรีวิว...ต้องขอสูดลมหายใจลึก ๆ สักฟอด เพราะการคัมแบ็กงานกำกับอีกหนในครั้งนี้ของลุงรงค์ ถือว่ายังคงรักษามาตรฐานความเป็นนักสร้างหนังของเขาไว้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย เทคนิคและจังหวะการหยอดมุก สร้างอารมณ์ให้กับคนดูยังแพรวพราวไม่มีเปลี่ยน เพียงแต่ว่ายุคสมัยที่เปลี่ยนไปเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ต้องยอมรับว่าบางโทนและบางลีลาของลุงรงค์ก็ค่อนข้างจะตกยุคไปประมาณหนึ่งแล้วเช่นกัน